سلام
قبل از هر چیز از اینکه مطالب مون کمی دیر میاید ناراحت نباشید! بالاخره میاید! این امتحانات پایانترم هم معضلی است برای خودش.باشد تا به موقع اش به آن هم میرسیم!
روز دوشنبه در خیابان میرفتم.دیدم صف طولانی همیشگی بنزین به طرز غریبی تبدیل شده به سه صف بسیار طولانی.مات و مبهوت ماندم که یعنی همه اینها باهم بنزین تموم کردن؟! فردا صبح که وارد اتوبان کرج شدم دوزاری ام افتاد که چه خبر بوده و این بنزین ها قرار بوده کجا دود شوند (چه جایی بهتر از مسیر کرج-قزوین-رشت؟! آن هم در عرض دو روز!) 
بله ملت همه در این چند روز تعطیلی استفاده کرده بودند و خیلی جالب مقصد مسافرت همه هم شمال بود.البته بی تدبیری دولت در تعطیل کردن امتحانات مدارس در پنجشنبه هم به دانش آموزانی که به سفر رفتند ضربه زد هم بر سنگینی ترافیک افزود و مهمتر اینکه دولت به همه سازمان ها دستور داده بود که پنجشنبه را به هرکسی که درخواست کرده مرخصی بدهد که این هم شد نور علی نور و به قول بچه ها گفتنی حاجی حاجی مکه!
البته این واقعه حرف های زیادی برای گفتن داشت.اول اینکه نشون داد مردم در تهران(حداقل.من که از شهر های دیگه بی خبرم) شدیدا به تعطیلات احتیاج دارن تا حدی که خیلی ها با وجود خبر داشتن ازچنین امری از سفرشون منصرف نشدن و رفتن و ساعت ها ی طولانی در ترافیک سپر به سپر ماندند و بعضا بنزین تموم کردن و غذا هم که نبود و دستشویی و...اوه!البت اونطور که خوندم کار به جایی کشیده شده بود که در بعضی نقاط (دقت کنید احتمالا از بعضی کمتر بوده) نیرو های  امدادی غذا توزیع میکردن.دوم اینکه جاده هامون ظرفیت این همه ماشینو ندارن که چیز جدیدی نیس همه گفتن ما هم میگیم! قرار هم نیس در این زمینه کاری صورت بگیره پس حرف اضافه چرا؟! سوم اینکه برم سراغ اصل قضیه!:
یادمه چند وقت پیش هک طرحی در مجلس مطرح شد مبنی بر ساماندهی تعطیلات که نمیدونم چرا اصلا باهاش موافقت نشد و اصلا به صحن علنی کشیده نشد ولی حالا احتمالا دوستم بزودی در صفحه ی نظرات چند تا لینک از این واقعه میگذارد! با این وضع اخیر که پیش آمد بهانه ی خوبی دیدم که آن را پیش بیاورم.من نمیدونم آیا واقعا در کشور ما نسبت به کشورهای توسعه یافته تعطیلات زیاد هستند یا نه (ولی میدانم که بازده کاری بسیار پایین است) اما این مسئله وجود دارد که تعطیلات به شیوه ی مناسبی چیدمان نشده اند و هم انتخاب نشده اند.اگر کمی بررسی کنیم (در بین خودمان) می فهمیم که تعطیلی در ذهن ما (از همان دوران شیرین دبستان که از بس مدارس جذاب بودند سر زنگ تعطیلی از کلاس مثل گرسنه های آفریقایی در میرفتیم) همیشه(سوای از محرم) با یک موج شادی و خوشحالی عجین بوده این حس هنوز هم وجود دارد چنانچه در ایام رحلت امام و بعد آن هم حضرت صدیقه طاهره همه دیدیم که قاطبه ی مردم بی توجه به این ایام عزا رفتن برای تفریح (جالب اینجاس که رادیو دوشنبه میگفت ترافیک اتوبان کرج بخاطر جمعیتی است که از حرم امام بر میگردن!! حال آنکه رحلت امام سه شنبه بود و قاعدتا ملت خودشون رو برای اون روز به حرم میرسونن! این هم سوتی بود که برای پوشاندن عمق واقعه بطور عمدی صورت گرفت و دیگر اینکه خبر ترافیک سنگین شمال رو اخبار بعد از دو روز گفت! خب ضایع هم بود! روز رحلت امام یا حضرت فاطمه بگه همه رفتن شمال!! ) که البته تصمیم های دولت هم با تاسف موجب شدت آن شد و آن رو تایید کرد.
چیزی که هست اینه که مردم اشتباه نکردن اشتباه از نحوه انتخاب تعطیلی هاست.با توجه به آنچه  در بالا گفتم راه درست اونه که تعطیلی ها رو به روزهای شادی از جمله ولادت ها منحصر کنیم (مطمئنا منظورم غیر از تاسوعا عاشورا و اربعین است) و روز های شهادت و مثل آن رو بگذاریم مردم خودشون اونو با فرهنگشون عزا اعلام کنند.براستی از تعطیلی روز شهادت جانگداز حضرت مرضیه چه استفاده ی مفیدی بهتر از استراحت و مسافرت میتوانست کرد؟!! (این وظیفه ی متصدیان امر است که این رو بفهمند و اصلاح کنند و وظیفه من هم اینه که تذکر بدم) آیا حضرت راضی هستند که ما (با فرض بهترین حالت ممکن!) صبح تا شب پای منبر یا مداحی بشینیم برای ایشون؟(که الحمدلله نمیکنیم!) و یا در حالت واقعی از این تعطیلی خوشحال باشیم؟! (چنانچه پیامک های این روزها گویای این وضع بصورت اندک بود)
به هر صورت باید به زودی تغییرات محسوس و مفید و موثری در زمینه ی تعطیلات (بطور کلی از تعطیلات نوروزی مدارس گرفه تا بقیه) باشیم. وضع فعلی مناسب نیست.
متشکرم

» حجت مستقیمی
»» نظرات دیگران ( نظر)